Το ξεκίνημα από το νερό (ΞΑΝ) είναι η τεχνική εκείνη που δίνει στο Windsurfing τις απεριόριστες δυνατότητες διασκέδασης (unlimited fun) με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Ανεβάζει τον σερφίστα από τη κλάση της μετριότητας στη κλάση της τελειότητας. Απαραίτητη προυπόθεση ένταση αέρα πάνω από 3 μποφόρ.
Η παρακάτω περιγραφόμενη τεχνική αποτελεί εκπαιδευτικό πρόγραμμα που δημιουργήθηκε και εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία στην πράξη και χρησιμοποιείται ευρύτατα στις πιο καλές σχολές Windsurfing της Γερμανίας.
Βασικά χαρακτηριστικά το κεφάλι του εκπαιδευόμενου δεν χρειάζεται να βυθισθεί στο νερό καθόλου, η δε ανύψωση του πανιού δεν απαιτεί σχεδόν καθόλου δύναμη. Την όλη διαδικασία αναλαμβάνει να εκτελέσει ο πολύ χρήσιμος “βοηθός-ανυψωτής” ΑΕΡΑΣ. Το πανί, με αυτή τη νέα σχετικά μέθοδο, ανασηκώνεται από το νερό αποκλειστικά και μόνο με συνθήκες εξοικονόμησης δυνάμεων και το Rigg τραβιέται πάνω από την πρύμνη.
Το ΞΑΝ από πρακτικής αλλά και από θεωρητικής πλευράς θα πρέπει να το δούμε να εκτελείται σε τρεις φάσεις:
A. Φάση – Ανάλυση και ανεύρεση θέσης για εκκίνηση
Β. Φάση – ανέλκυσης
Γ. Φάση – εκκίνησης
Η ιδανική θέση εκκίνησης είναι:
α. Σκάφος σε πλαγιοδρομία
β. Rigg στην υπήνεμη μεριά
γ. Πλευρά του κονταριού προς την πρύμνη.
Ο σερφίστας στέκεται στην προσήνεμη πλευρά του σκάφους πολύ κοντα στην πρύμνη, πιέζει προσωρινά την πρύμνη ώστε να βυθισθεί λίγο, ταυτόχρονα τραβάει με το χέρι του κονταριού το Αλμπουρο πάνω από το σκάφος προς την προσήνεμη πλευρά έτσι ώστε να ανέβη το Rigg λίγο πάνω στην πρύμνη.
Στοπ!! φθάνει μέχρι εδώ, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε περιττά τις δυνάμεις μας. Τα υπόλοιπα αναλαμβάνει να τα εκτελέσει το ρεύμα και ο αέρας.
Οταν το Rigg είναι βυθισμένο πιάνουμε σκάφος και ‘Αλμπουρο και τα κολυμπάμε προς τα πίσω για λίγο, προς τη πρύμνη. Αυτό έχει ως επακόλουθο, να κολυμπά το Rigg πλήρως πάνω στην επιφάνεια του νερού. Τώρα φέρνουμε τον αέρα στο παιχνίδι. Τακτοποιούμε για μια ακόμη φορά τα υλικά μας (Rigg και σκάφος). Ετσι ώστε το Αλμπουρο να είναι από τη μεριά του αέρα εντελώς κάθετα προς αυτόν. Με ένα δύο χτυπήματα του ‘Αλμπουρου προς το σύνδεσμο βλέπουμε ότι αμέσως το πανί γεμίζει αέρα και έτσι αρχίζουν να δημιουργούνται μεγάλες ανυψωτικές δυνάμεις. Επακόλουθο, το Rigg με τη βοήθεια του ανέμου γίνεται εξαιρετικά ελαφρύ και πάει προς τον ουρανό με το ένα χέρι. Τραβάμε το Rigg με το χέρι του κονταριού πάνω από το κεφάλι μας προς την προσήνεμη πλευρά και πιάνουμε με τα δύο χέρια τη μάτσα. Μέχρι εδώ έχει εκτελεσθεί για πολλούς το πλέον δύσκολο μέρος του ΞΑΝ εντελώς χαλαρά και εύκολα.
Δυστυχώς το σκάφος και το Rigg δεν έχουν πάντοτε την ιδανική θέση πριν από την εκκίνηση στο ΞΑΝ και ως ιδανική εννοείται το Rigg να βρίσκεται στην υπήνεμη πλευρά . Ιδιαίτερα μετά από μία ξαφνική πτώση όλα περιπλέκονται έντονα. Τότε λοιπόν και πριν απόλα χρειάζεται ηρεμία και σύντομη ανάλυση του που βρισκόμαστε, αυτά είναι εντελώς απαραίτητα, εξοικονομούν δε πολύ χρόνο και ταλαιπωρία.