Στο γουίντ-σέρφινγκ δεν υπάρχει μεγάλη ειδική ορολογία.. Το μπροστινό μέρος του σκάφους η “μύτη” λέγεται πλώρη και το πίσω μέρος το τέλος πρύμνη.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται η άνω επιφάνεια, η οποία δεν πρέπει να είναι ολισθηρή. Υπάρχει ειδικό αντιολισθητικό υλικό, που πρέπει να ανανεώνετε περιοδικά ώστε η επιφάνεια του σκάφους να μη είναι ολισθηρή, ειδάλλως υπάρχουν δυσάρεστα συμβάματα από το “γλίστρημα”. Για τους αθλητές, που επιδίδονται σ’ επικίνδυνους χειρισμούς του γουίντ-σέρφινγκ, η αντιολίσθηση παίζει ακόμη πιο σημαντικό ρόλο.

Καθετί που βρίσκεται πάνω στο σκάφος το χαρακτηρίζουμε με τη λέξη ‘εξοπλισμό’.
Σ’ αυτόν ανήκουν:
Σκάφος
Το μήκος του σκάφους, που λέγεται και Βoard (ή σανίδα), κυμαίνεται ανάμεσα στα 2,50 και 3,90 μέτρα.. Το πλάτος της σανίδας κυμαίνεται από 50 μέχρι 100 εκ. Η σχέση πλάτους και μήκους προσδίδουν την δυναμική της πλεύσης σ’ένα σκάφος. Βέβαια το βάρος και η υδροδυναμική της κατασκευής του σκάφους είναι τα στοιχεία εκείνα που παίζουν καθοριστικο ρόλο στη τελική ταχύτητα και στη λειτουργία των σκαφών σε συνθήκες με πολύ ή λίγο αέρα, με ή χωρίς κύματα.

Καρίνα
Τα σκάφη του γουίντ-σέρφινγκ ιδιαίτερα για τους αρχάριους πρέπει να είναι εφοδιασμένα με καρίνα, εξάρτημα που μοιάζει με “ξίφος” και είναι τοποθετημένο στο κέντρο του σκάφους. Η καρίνα χρησιμεύει για να προστατεύει από τις έντονες ταλαντεύσεις και να μη παρασύρεται το σκαφος πλευρικά από τον άνεμο. Στα σύγχρονα σκάφη χρησιμοποιούνται καρίνες που διπλώνουν. Δηλαδή, με το άγγιγμα στον πυθμένα διπλώνουν αυτόματα προς τα πίσω κι έτσι προφυλάσσεται το κύτος του σκάφους. Σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο οι αναδιπλούμενες καρίνες, που όχι μόνο προφυλάσσουν το σκάφος από τα χτυπήματα στον πυθμένα, αλλά ταυτόχρονα δίνουν δυνατότητα σταθερότητας στο σκάφος και μεγάλη ποικιλία στις πλεύσεις που είναι ιδιαιτρα χρησιμα για αρχάριους. Η καρίνα όταν αναδιπλώνεται γίνεται ευκολότερος ο χειρισμός του σκάφους στις μεγάλες ταχύτητες. Το Προφίλ της καρίνας πρέπει να τρίβετε καλά, μ’ ένα γυαλόχαρτο, ώστε να διατηρεί πάντοτε λεία επιφάνεια.

Πτερύγιο
Βασικό εξάρτημα του σκάφους αποτελεί το πτερύγιο (ή καρινάκι ή φινάκι), του οποίου η βάση είναι τοποθετημένη σε ειδική θήκη στη κάτω επιφάνεια και στο πίσω μέρος του σκάφους. Αυτό χρησιμεύει για τη σταθερότητα της κατεύθυνσης και της πορείας του σκάφους. Το μέγεθος του πτερύγιου ποικίλει ανάλογα με το είδος του σκάφους, το μέγεθος του πανιού, το βάρος του σερφίστα, την πλεύση σε κύματα ή όχι και την ένταση του αέρα.

Σύνδεσμος (βάση ή σκάντζα) του ιστού. 
Αποτελεί μια κινητή άρθρωση στη βάση του ιστού, η οποία καθιστά δυνατή την κίνησή του προς όλες τις κατευθύνσεις, καθώς και την πλήρη περιστροφή του.Υπάρχει μια ειδική υποδοχή κατάλληλη για σύνδεση με τη βάση του άλμπουρου (ιστός ή κατάρτι) που βρίσκεται μπροστά από τη σχισμή της καρίνας ή στο κέντρο των σκαφών χωρίς καρίνα.

Σήμερα, χρησιμοποιούνται, κυρίως, ελαστικές αρθρώσεις, που δεν προκαλούν εύκολα τραυματισμούς. Η βάση του ιστού πρέπει να στερεώνεται γερά στο σκάφος. Συγχρόνως, όμως, σε περίπτωση ανατροπής του σκάφους, πρέπει να ελευθερώνεται εύκολα, για να μη μαγκώνουν τα πόδια ή τα χέρια. Σήμερα, αρκετά μοντέλα βάσεων ιστών διαθέτουν την ανάλογη αυτόματη ασφάλεια. Ο σύνδεσμος αποτελεί ειδικό εξάρτημα που συνδέει το άλμπουρο με το σκάφος. Οι υποδοχές ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο του σκάφους υπάρχει δε πάντοτε η δυνατότητα της μετακίνησης του σύνδεσμου 5-35 εκ. ανάλογα με την πλεύση και την ένταση του αέρα.. Τέλος ο σύνδεσμος πρέπει να συνδέεται με ένα λεπτό σχοινάκι με το άλμπουρο ώστε σε περιπτωση πανιού με σκάφος με μην απομακρύνεται το πανί από το σκάφος.

Ιστός ή άλμπουρο
Στο γουίντ-σέρφινγκ χρησιμοποιείται σαν ιστός ένας κωνικός, ευλύγιστος σωλήνας από ελαφρό πολυεστέρα ή από αλουμίνιο ή από μείγματα που περιέχουν διάφορες συνθέσεις με ανθρακονήματα υλικά που προσδίδουν στα άλμπουρα χαμηλό βάρος, ευλυγισία και σκληρότητα., στοιχεία απαραίτητα για τις έντονες καταπονήσεις που υφίστανται από τους διάφορους χειρισμούς μεταξύ σερφίστα αέρα και σκάφους. Οι σωλήνες αλουμινίου δεν συνιστώνται, γιατί σπάζουν εύκολα. Ο ιστός πρέπει να είναι στεγανοποιημένος στο επάνω και κάτω άκρο-του, για να μπορεί να επιπλέει μαζί με το πανί και το “πηρούνι” (μάτσα).

Μάτσα ή πηρούνι 
Με το “πηρούνι” τεντώνεται το πανί και συγκρατείται ολόκληρος ο εξοπλισμός. Αποτελείται από δύο κυρτούς προς τα έξω σωλήνες, οι οποίοι συνδέονται στις άκρες-τους. Το μπροστινό τμήμα του “πηρουνιού” είναι, συνήθως, εφοδιασμένο μ’ ένα είδος αμορτισέρ, το οποίο προφυλάσσει το σκάφος από τις φθορές, που μπορούν να προκαλέσουν τα δυνατά χτυπήματα στην επιφάνειά-του. Στην μπροστινή άκρη του “πηρουνιού” υπάρχουν δακτύλιοι, από τους οποίους περνιέται η σκότα αυτή αποτελείται από ένα ειδικό σχοινί με ειδικούς κόμπους για να μη γλιστράει από τα χέρια. Με τη σκότα κατά την εκκίνηση τραβάμε (ξενερώνουμε) όλόκληρο το σύμπλεγμα άλμπουρο, μάτσα και πανί από το νερό γι’αυτό και το εξάρτημα αυτό λέγεται “σκότα εκκινήσεως”. Οι δύο άκρες της σκότας είναι στερεωμένες, μ’ ελαστικούς ιμάντες, η μια στο μπροστινό τμήμα του “πηρουνιού” καιη άλλη στη βάση του ιστού, έτσι ώστε να παραμένουν πάντοτε κοντά στον αθλητή.

Πανί
Ο ιστός τοποθετείται μέσα στην αντίστοιχη θήκη του πανιού, ενώ ο τανυστής του κάτω λώματος συνδέεται σταθερά με τη βάση του ιστού. Στο πάνω άκρο του και σ’ όλο το πίσω λώμα, υπάρχουν ειδικές μπανέλες, που βοηθούν το πανί να, παραμένει στη θέση του, να διατηρεί καιό προφίλ και να μη διπλώνει με τον αέρα. Οι, μεγάλες πλαστικές θυρίδες σας δίνουν τη δυνατότητα να έχετε αρκετή ορατότητα; Αρκετά συχνά, πρέπει να ρίχνετε μια ματιά στους μεταλλικούς δακτυλίους του πανιού σας, οι οποίοι ταλαιπωρούνται πολύ. Μια πιθανή μικροζημιά τους πρέπει διορθώνεται νωρίς. Στη θήκη του ιστού το πανί έχει μια επιμήκη υποδοχή για να στερεώνεται η μάτσα στο άλμπουρο. Μετά από το σέρφινγκ πρέπει να πλαίνεται με γλυκό νερό και στεγνώνεται το πανί πριν να μπεί στη θήκη του. Το δίπλωμα του πανιού πρέπει να γίνεται με προσοχή ώστε να μη τσακίζει το μονοφίλμ. Το σκάφος του γουίντ-σέρφινγκ μπορεί να τριμαρισθεί(να ετοιμασθεί) μέσα σε λίγα λεπτά. Αρχικά, μαπίνει το άλμπουρο μέσα στη θήκη του πανιού. Στησυνέχεια δένουμε την κάτω άκρη του πανιού στην ανάλογη προέκταση (ή extension) του πανιού. Μετά δένουμε τη μάτσα στο άλμπουρο με την ειδική σύνδεση της μάτσας και σε ύψος όσο είναι το ύψος του ώμου του σερφίστα. στη συνέχεια δένουμε το πίσω μέρος του πανιού στο ακρόματσο σφίγγοντας το σχοινάκι της μάτσας με τον ειδικό σφιγκτήρα “πνίχτρα”. Στο σωστό τριμάρισμα τραβάμε το σχοινάκι του ακρόματσου τόσο ώστε το πανί να παρουσιάσει ένα αρμονικό προφίλ. Με ασθενή άνεμο, το πανί πρέπει να κάνει αρκετή κοιλιά αλλά να μην ακουμπά με την πίεση του αέρα στο “πηρούνι”, ενώ σε ισχυρό το πανί πρέπει να τεντώνεται περισσότερο.

Μεταφορά εξοπλισμού
Για τη μεταφορά του σκάφους με αυτοκίνητο υπάρχουν ειδικές σταθερές σχάρες, που τοποθετούνται στη σκεπή του. Αυτές οι σχάρες πρέπει να σηκώνουν βάρος, τουλάχιστον 50-100 κιλά. Το σκάφος, η μάτσα και το άλμπουρο, τα στερεώνονται ιμάντες, οι οποίοι είναι εφοδιασμένοι με ειδικούς σφιγκτήρες, που βοηθούν να στερεώνετε τον εξοπλισμό επάνω στη σχάρα. Τα πανιά δεν κάνει να σφιγγονται πολύ και γιαυτό πρέπει να μεταφέρονται σε ειδικές θήκες ή να τοποθετούνται μέσα στο αυτοκίνητο.