Το 1975 εμφανίζεται το πρώτο windsurf στον Θερμαικό. Οι ιστιοπλόοι που το είδαν απορούν τι σκάφος είναι αυτό που πηγαίνει χωρίς τιμόνι.

Το 1976 ο Γιάννης Γεωργιάδης παλαιός αθλητής χιονοδρόμος και έμπορος ειδών χιονοδρομίας κάνει εισαγωγή μερικά TEN CATE(WINDSURFER με τις ξύλινες μάτσες), τα οποία αγοράζουν οι πρώτοι ουσιαστικά σερφίστες της Θεσσαλονίκης, Αναστασιάδης, Τομπακίδης, Πατιερίδης, και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο υπογράφων και ο Τζιόβας. Έτσι, όσο και αν φαίνεται παράξενο οι πρώτη παρέα που ασχολήθηκε με το windsurfing στην Θεσσαλονίκη προερχόταν από τους κόλπους της χιονοδρομίας.

Το 1979 σε μια πρόκριση για σκάφη 470 που γίνεται στον Ν.Ο.Θ. ο Δημήτρης ο Γεροντάρης από τον Ι.Ο.Π. φέρνει ένα σκάφος Windsurfer που το δοκιμάζει σ’ένα μπουρίνι μπροστά στα έκπληκτα μάτια των άλλων ιστιοπλόων. Από αυτόν μαθαίνουμε ότι τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς θα γυνή στο PORTO HYDRA της Ερμιονίδος το παγκόσμιο πρωτάθλημα WINDSURFER. Έτσι ο υπογράφων αποφασίζει να συμμετάσχει στην πρόκριση που έγινε στο Μικρολίμανο και αργότερα στο ίδιο το πρωτάθλημα (ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της εποχής, διότι έτσι είχαμε την τύχη να συναντήσουμε από κοντά και να συναγωνισθούμε θρύλους της εποχής, όπως ο ROBY NAISH κ.α.). Αυτός ήταν ουσιαστικά ο πρώτος αγώνας στον οποίο συμμετείχε αθλητής από την Θεσσαλονίκη.

Την πρωτομαγιά του 1980 Ο Ι.Ο.Σ. (ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑΣ) κάνει μια απόπειρα να διοργανώσει πανελλήνιους αγώνες στον Όρμο Παναγίας Χαλκιδικής με πολύ μικρή όμως συμμετοχή.

Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς γίνεται στον Άγιο Κοσμά ο πρώτος πανελλήνιος αγώνας με πολύ ενθουσιασμό και συμμετοχή (περίπου 60-70 άτομα). Εδώ εμφανίζεται ένα πρωτότυπο σκάφος της SAILBOARD ουσιαστικά ένα DIV II (κατηγορία που για μια 20ετία θα παίξει καθοριστικό ρόλο στους αγώνες).

Το 1981 ξεκινάει με πολύ πλούσιο αγωνιστικό πρόγραμμα και ενθουσιασμό. Ιδρύεται ο Ε.Σ.Υ.Γ. (Ελληνικός Σύνδεσμος Γουιντσερφινκ) ο οποίος για πολλά χρόνια θα βοηθήσει στην αγωνιστική ανάπτυξη του αθλήματος (εν αντιθέσει με την Ε.Ι.Ο) Στο PORTO CARRAS διοργανώνεται το Εαρινό κύπελλο με πολλές συμμετοχές από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Εδώ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά αθλητές όπως ο Κατσαρέας, ο Πασχαλης, ο Γιακουλάκης πού στο μέλλον θα πρωταγωνιστήσουν. Στο Σούνιο γίνεται το EUROPA CUP της SAILBOARD(όπου είδαμε για πρώτη φορά έναν μικρό που με το ζόρι έφθανε την μάτσα, συνοδευόμενο από τον μπαμπά του, τον κ. Κακλαμανάκη). Τον Αύγουστο στο Λαγονήσι προκηρύσσεται το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα OPEN CLASS το οποίο τελικά ματαιώνεται λόγω πολύ ισχυρών ανέμων. Τελικά το πρωτάθλημα θα γίνει στην Γλυφάδα με 150 περίπου συμμετοχές.

Το 1982 διοργανώνεται το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα Ολυμπιακής κλάσης WGL, όπου από Θεσσαλονίκη συμμετέχουν οι Ευθυβουλίδης και Κατσαρέας (αξίζει να σημειωθεί ότι στην κατηγορία αυτή δεν επιτρεπόταν η χρήση γάντζου και μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει μόνο ένα μέγεθος πανί 6,3 τμ σε όλους τους καιρούς). Στον ΝΑΟΚΘ (Ναυτικος όμιλος Καλαμαριάς Θεσσαλονικης) δημιουργήθηκε ένας πυρήνας από σερφίστες όπως οι Κατσαρέας, Ζαρδαλίδης, Νικολόπουλος, Λυμπέρης, Ράπτης, Εβδος κ.α . Στον Ν.Ο.Θ οι Ευθυβουλίδης Πασχάλης, Γιακουλάκης, και αργότερα ο Γαλάνης και οι αδελφοί Χαριστοί. Στον Ο.Θ.Α. οι Καστεράς και Λοτζετίδης.. Έτσι το windsurf εντάσσεται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των διασυλλογικών με αποτέλεσμα σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο να γίνονται αγώνες στον Θερμαϊκό. Σημαντικό γεγονός της χρονιάς ήταν το πανελλήνιο της Βουλιαγμένης όπου είχαμε τόσους πολλούς αθλητές ώστε η καταμέτρηση κράτησε 2 ημέρες.

Το1983 έγινε μια από τις πιο σπουδαίες διοργανώσεις στο PORTO CARRAS το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα DIV II. Εδώ συναντήσαμε την αφρόκρεμα του Ευρωπαϊκού Windsurfing όπως NAGY, GUILLEROT κ.α. που μας εντυπωσίασαν με τις εκπληκτικές επιδόσεις τους “μας έδειξαν πραγματικά πόσο πίσω είμαστε”. Την ίδια χρονιά γίνεται πρόκριση για την συγκρότηση εθνικής ομάδας στην Ολυμπιακή κατηγορία (WINDGLIDER) στην οποία προκρίθηκε o πρώτος αθλητής από Θεσσαλονίκη (Στρ. Ευθυβουλίδης).

Την επόμενη χρονιά (1984) οι αθλητές της Θεσσαλονίκης ιδρύουν έναν σύνδεσμο με σκοπό να διευρύνουν το αγωνιστικό πρόγραμμα πράγμα που για κάποια χρόνια λειτούργησε. Την χρονιά αυτή είδαμε στον Θερμαϊκό και κάποια ξύλινα σκάφη πραγματικά έπιπλα με πολύ καλές επιδόσεις που είχε φέρει ο Γιακουλάκης από την Βραζιλία. Παράλληλα την εποχή αυτή αρχίζει να κάνε ι την εμφάνιση του το fun πρώτα στην Αθήνα όπου ο ΕΣΥΓ έχει από τα προηγούμενα χρόνια διοργανώσει κάποιους αγώνες και κατόπιν στην Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Μηχανιώνας .

Το 1985 αλλάζει η Ολυμπιακή κατηγόρια , δηλαδή καταργείται το windglider και καθιερώνεται η Div II με εκπρόσωπο το Lechner. Τα ενδιαφέρον των Θεσσαλονικιών επικεντρώνεται στη διοργάνωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων και γυναικών στο PORTO CARRAS, με σκάφη mistral SST, όπου ο Κακλαμανάκης καταλαμβάνει την τρίτη θέση. Επίσης ο αθλητής του Ν.Ο.Θ. Νικηφόρος Γαλάνης κατέκτησε Χρυσό Μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες.

Τα χρόνια που ακολουθούν ο ενθουσιασμός πέφτει, οι συμμετοχές στους διασυλλογικούς είναι λιγότερες, πανελληνίου ενδιαφέροντος αγώνες δεν γίνονται, εκτός από το πρωτάθλημα. Παλαιότερα ο Ε.ΣΥ.Γ. διοργάνωνε το κύπελλο πολυνίκη που ήταν ένα σύνολο αγώνων κατά την διάρκεια όλης της χρονιάς σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με συγκεντρωτική βαθμολογία. Παράγοντες που κατά την γνώμη μου συνέτειναν στον μαρασμό του αγωνιστικού surfing στην Θεσσαλονίκη ήταν οι συχνές αλλαγές της ολυμπιακής κλάσης και η αδιαφορία που επέδειξε η Ε.Ι.Ο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 1990 έφθασαν τα μέσα Νοεμβρίου και δεν είχε προκηρυχθεί πανελλήνιο πρωτάθλημα. Τελικά το διοργάνωσε ο Ν.Ο.Θ.(αυτό αναζωπύρωσε για λίγο το ενδιαφέρον των Θεσσαλονικιών ).

Το 1991 ο Ο.Θ.Α. διοργάνωσε το πανελλήνιο πρωτάθλημα Lechner και fun στην Βασιλική της Λευκάδας. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που όμιλος της Θεσσαλονίκης ασχολήθηκε με το αγωνιστικό windsurfing . Χαριστική βολή απετέλεσε το πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1993 όπου η Ε.Ι.Ο. ειδοποίησε επιλεκτικά κάποιους αθλητές (δεν έστειλε προκηρύξει σε κανένα σωματείο της Θεσσαλονίκης) με αποτέλεσμα κάποιοι αθλητές που ήθελαν να λάβουν μέρος να το μάθουν κατόπιν εορτής από τα περιοδικά.

Τελειώνοντας αξίζει να αναφερθούν μερικοί αγώνες fun που έγιναν στην Μηχανιώνα και στο PORTO CARRAS καθώς και δυο πολύ ωραίοι μαραθώνιοι από Αγία Τριάδα μέχρι Λευκό Πύργο τις χρονιές 1990-1991.